Een spannend weekend gehad!

Hallo allemaal,

Bedankt voor al jullie reacties en mailtjes!! Erg leuk om te lezen.

@Yash: haha ja, op Malota werd ’t echt steeds gekker ;). Hoe is het om weer terug te zijn?

@ Kim, ben jij de Kim van Marjolein? Sorry :$

Verder gaat alles goed hier. Maandag had ik een wat ‘mindere’ dag. De hele middag zitten stressen vanwege studygroup. Dit zou ik dinsdagmiddag voor het laatst doen. Ik had aan Mary Reid (project manager) aangegeven dat Ik dit liever niet meer wilde doen. Ik moet aan 17-jarige leerlingen wiskunde uitleggen, iets wat ik al ongeveer 7 jaar niet meer heb gehad en er ook nooit goed in was. Ditzelfde geldt voor Science (soort biologie, scheikunde en natuurkunde in 1). Het voorbereiden kost mij erg veel tijd en ik snap er gewoon niets van. Ik vind het dan lastig om dit dan aan de leerlingen uit te leggen en dan ook nog in het engels. Mary Reid had gevraagd of ik het nog 1 keer wilde doen, zodat ik het kon overdragen aan iemand anders. Die dinsdagmiddag zou ik het samen doen met een nieuw meisje dus maandag ben ik in de lunch pauze alvast gaan voorbereiden. Want om haar nou gelijk in het diepe te gooien vond ik ook weer zo wat. Nou het werd dus ik echt drie keer niets. Ik begreep er niets van. Ik heb toen hulp gevraagd aan iemand die een soort coordinator is van dit project, maar daar had ik echt niets aan. Alleen voor wiskunde is er een antwoordenboek, voor de rest niet. Dus dat is ook wel vervelend. Ik moest dan maar een beetje discuseren met de klas over wat de juiste antwoorden zijn. Ik vind dat het erg vervelend om dat te doen en kinderen iets te leren wat misschien niet klopt. En ze zeggen hier soms zo makkelijk hoe je het moet doen, maar in praktijk werkt dat niet altijd. Het is ook wel makkelijk gezegd vind ik dan. Ik zit er wel mee opgeschept. Al met al, ik had het dus wel een beetje gehad maandag haha.

Dinsdag had ik een betere dag ;). Ik voelde me ook weer een stuk beter dan het afgelopen weekend. Die middag ging het uiteindelijk best oke bij studygroup. Ik was samen met Nikki (USA) en gelukkig heeft zij ook aantal dingen gedaan dus dat was fijn. Maar of de leerlingen alles hebben gekregen van wat ik heb uitgelegd weet ik niet, maar sommige dingen hadden ze (gelukkig) al eens eerder gehad dus dat scheelde. Verder hebben we op een gegeven moment ook maar woordspelletjes gespeeld om hun engels te oefenen.... Maar ik was blij dat het erop zat en dat ik het hoop ik (voorlopig) niet meer hoef te doen.

Die avond zijn er een aantal naar een bar gegaan voor een drankje. Virginie, Josephine, Rianne en ik zijn niet gegaan. Wij zijn even naar de supermarkt gegaan en daarna zijn Rianne en ik bij het zwembad gaan zitten en daar gerelaxed.

Woensdagmiddag moest ik les geven op Malota School. Dit is die school waar ik de eerste twee weken in de ochtend les heb gegeven. Nu moest ik samen met Kristin (USA) grade 5 lesgeven. De leerlingen kunnen daar niet zo goed engels. Maar er was iemand mee van de organisatie die dingen kon vertalen en ons kon helpen als we er niet uitkwamen. We hebben engelse les gegeven en nog wat wiskunde. Het was leuk om te doen, maar soms erg lastig omdat de leerlingen geen tot weinig engels spreken. Je probeert dan dingen uit te leggen en ze zeggen altijd dat ze het begrijpen (uit beleefdheid), maar vaak begrijpen ze het niet. Soms erg frustrerend. Gelukkig waren het maar 5 leerlingen, dus scheelt dan ook weer.

Woensdagavond zouden we weer naar de Victoria Falls gaan. Het was volle maan en dan zouden we een mooie regenboog zien... Maar daar aangekomen bleek het dicht te zijn.... Tegenwoordig zeggen we als zoiets hier gebeurt: T.I.A. (= This Is Africa). Niemand uit de buurt wist waarom het dicht was en nog steeds weten we niet waarom het dicht was. Het zou drie avonden open zijn speciaal omdat het volle maan was. Toen zijn we maar weer terug gegaan naar huis en wat gerelaxed.

Donderdagmiddag ben ik met Nikki, Clare en Rianne naar ‘Building’ geweest. Die middag hebben we echt onwijs hard gewerkt!! Ik weet niet of ik het al eerder had verteld, maar bij building zijn we bezig met een soort theater aan het bouwen. Dit wordt volgens mij ook nog voor andere dingen gebruikt. We zijn vandaag verder gegaan met het bouwen van het podium. Pff.. we hebben veel gedaan (vergeleken met de vorige keren) en het was echt zoo warm. Bij het afronden van het podium hadden we water nodig en dit moesten we halen bij een waterpomp. Het zijn grote emmers die we moesten vullen en het was een heel gedoe om dat te dragen. Al het water gaat erover heen en dan ben je soms erg nat. We hebben het nu maar op de Afrikaanse manier gedaan, oftewel de emmer op ons hoofd dragen. Het doet minder pijn dan het lijkt, al is het niet een super gevoel ;). Ik was wel helemaal gesloopt toen ik weer thuis was. Ik heb even snel een douche genomen en toen zijn we wezen voetballen met de locals. Ondanks dat ik moe was, heb ik wel meegedaan al was ik niet heel productief haha. We hebben wel gewonnen met 5-4. De sfeer bij het voetballen vind ik ook erg leuk. Het is zo leuk om te zien hoe deze jongeren plezier hebben en ook de onderlinge sfeer. Heel anders dan in Nederland. Bij ons kan het af en toe er toch agressiever aan toe gaan vind ik. Na het voetballen was er weer een BBQ. Alleen echt weer op zijn afrikaans (twee uur wachten voordat het klaar was....) Mijn honger was zowat weg en ik lag half te slapen. Maar ik heb wel weer heerlijk gegeten, ook heb ik weer krokodil op.

Die avond wilde ik vroeg naar bed, maar toen we thuis kwamen bleek er geen water te zijn... Dat was al een keer eerder voorgekomen in de twee weken dat ik hier ben, maar dat was weer zo opgelost. Nu zou het tot middagnacht ongeveer duren... Rianne en ik waren echt de enige die overgingen in de ‘survival stand’. Er was buiten een kraantje waar op een of andere manier wel water uit kwam. Terwijl de rest van onze huisgenoten aan het relaxen waren, zijn Rianne en ik in de weer geweest met bakken water, om ervoor te zorgen dat op zijn minst de wc doorgespoeld kon worden. Iedereen ging na elkaar naar de wc en het wc-papier stapelde zich op. Voordat de wc straks ook nog eens verstopt zouden zitten, hebben Rianne en ik de bakken van de wc’s gevuld met water zodat we konden doortrekken (ook wel zo fris ;)). De anderen konden er wel om lachen, maar blijkbaar zat niemand ermee dat we geen water hebben --> T.I.A!

Vrijdagochtend hadden we weer gymles op mijn school. Niels doet het sportproject dus hij heeft de gymles gegeven. Ik heb hem erbij geholpen. Het is soms ongelofelijk hoe blij deze kinderen kunnen zijn met kleine dingen. We gingen touw trekken en iedereen deed echt zo zijn best. Sommige kinderen werden over de grond over het veld getrokken, omdat ze het touw beet bleven houden. En daarna ging het gewonnen team echt zo uit hun dak!! Echt ongelofelijk en ook zo mooi om te zien. Daarna was er een soort optreden. Ik weet alleen nog steeds waarvoor, maar de kinderen gingen allemaal liedjes zingen en dansen. De ouders waren er ook en sommige moeders gingen ook mee dansen, erg leuk!! Ik kreeg er soms gewoon kippenvel van, zo mooi vond ik het.

Die middag had ik met Josephine en Tania ‘Family Support’. We moesten dan eigenlijk gewoon met de kinderen die kwamen spelen. Erg leuk!! De kinderen hebben gevoetbald, touwtje gesprongen, verstoppertje gespeeld, boeken gelezen, gekleurd etc. We hadden ook waterverf mee. De kinderen gingen elkaars gezichten verven en ze hebben bij ons ook onze armen en benen geschilderd. Echt zo grappig! Het was erg leuk om te doen, maar ook best wel vermoeiend haha.

Die avond hebben we niet veel gedaan en ben ik op tijd naar bed gegaan. Ik was echt kapot. Sommige van mijn huisgenoten zijn nog een keer naar de Victoria Falls gegaan om te kijken of het nu wel open zou zijn. Maar hij was weer dicht... Maar nu gaan we volgende maand, als het weer volle maan.

Ik had bedacht om zaterdagochtend lekker uit te slapen, maar dat lukt echt niet hier. Ik ben telkens al vroeg wakker, probeer dan nog wel verder te slapen maar dat lukt niet echt. Dus ik was lekker op tijd eruit. In het weekend is het altijd een beetje vaag met het ontbijt. Doordeweeks is het ontbijt van 7 tot kw voor 8. Ze leggen dan het brood e.d. klaar en dan kan je het zelf klaar maken. Maar als we in het weekend rond 9 uur willen ontbijten hebben ze alles al opgeruimd. We vragen er dan altijd wel om, maar ze kijken nooit blij naar ons haha! We krijgen in het weekend wel altijd een eitje dus dat is wel fijn. Maar ik ga echt niet speciaal in het weekend vroeg op staan voor mijn ontbijt. Volgens mij is dat ook niet helemaal de bedoeling, maar toch lijken ze hier in de keuken er niet blij mee te zijn (terwijl ze amper wat hoeven te doen..).

Na de lunch zijn Tania, Suzanne, Rianne, Niels en ik naar de markt gegaan. Daar kan je souveniers kopen, maar ook kan je je spullen ruilen voor souveniers. Zo wilde ze graag mijn haar elastiekje hebben. Door fanatiek te worden en af te dingen heb ik voor een mooie prijs een erg mooi beeldje weten te scoren. Toen wilde hij opeens mijn haarband niet meer... vreemd. Maar ik heb het hem toch maar gegeven. Hij wilde het zo graag ;) Ik heb het zowat in zijn handen moeten duwen want hij wilde het niet meer. Beetje raar. Morgen (dinsdag) is Rianne jarig, dus ben ik ook voor haar even wezen kijken voor iets leuk ;). Bij een andere markt werd er aan Niels gevraagd of hij een potje wilde dammen. Dat heeft hij gedaan, erg grappig. Ze spelen hier dammen met dopjes van flesjes. Daarna zijn we nog even naar de winkels geweest en ’s avonds zijn we uiteten geweest bij Olga’s (pizzeria). Was weer erg lekker! :D

Zondagochtend zijn we vroeg opgestaan om te gaan raften op de Zambezi Rivier. We werden om 07.10u opgehaald en gingen eerst luxe uiteten bij een lodge aan de Zambezi Rivier. Onderweg kwamen we nog een giraf en een olifant tegen en moesten we nog een keer uitwijken voor een aap die over de wegliep. Beth (Engeland) vertelde dat er paar dagen geleden een vrouw door een olifant in 3en is gereten... hmm erg fijn.

Na een heerlijk ontbijt zijn we naar de Victoria Falls gegaan. Vanuit daar zouden we beginnen met het raften. We zouden een tocht maken van 35km. Oh man, ik had het echt niet meer van de zenuwen!!! Met (letterlijk) knikkende knieeen maakte ik me klaar en liepen we naar de boiling pot. Daar zijn we wel eens eerder geweest (zie eerste verhaal). Dat was de beginplaats.

Ik zat met Beth (Engeland), Virginie (Duitsland), Tania (Portugal), Suzanne (NL) en Rianne in de boot. Met een hoge hartslag stapte ik in de boot... ;). Er waren tot 25 rapids. Beetje lastig om uit te leggen, maar rapids zijn soort stroomversnellingen in de rivier. Daartussen konden we af en toe rustig aan doen, zwemmen e.d. De andere huisgenoten zaten met zijn 6en in een andere boot. Zij gingen voor ons uit en bij de eerste rapid sloeg hun boot al over... Toen had ik het echt al helemaal niet meer haha. Bij ons ging de eerste gelukkig goed. Maar toen... bij rapid 5 sloeg onze boot ook over (ik weet echt niet meer precies wat er gebeurde). Nou ik heb doodsangsten uitgestaan haha. Ik kan er nu wel om lachen, maar op dat moment echt niet. Ik greep de boot beet en dacht; blijf ademhalen, ik kom vanzelf weer boven water. Toen ik eenmaal boven was, keek ik rond om de anderen te vinden. Je zag echt de paniek in iedereen zijn ogen. Het ging allemaal zo snel dat iedereen volgens mij wel erg geschrokken waren. Ondertussen was ik mijn peddel verloren. Die moet je blijkbaar dus altijd (!!) beethouden, alleen door de paniek ben ik dat vergeten en dacht ik alleen maar; ik moet bij de boot blijven en het touw beethouden haha. Het is dan de bedoeling dat de gids op de boot gaat staan en hem dan omdraait met een touw (voor diegene die wel eens geraft hebben, weten wel wat ik hiermee bedoel haha. Soms een beetje lastig om uit te leggen). Maar op een of andere manier lukte dat niet en dreven we verder de rivier af met de boot. Die gids sprong op een gegeven moment van de boot in het water en wat keihard met zijn voet tegen mijn neus. Ik dacht; oh nee he, dat ook nog, een gebroken neus haha. Maar gelukkig viel het mee. Het was wel een enorme klap, maar het doet nu minder pijn.

Maar op dat moment dreven we verder in het water en vond ik het echt niet leuk meer. Ik wilde stoppen haha. Ik was best wel in paniek. Na een tijdje lukte het eindelijk om de boot om te draaien en konden we er weer in. Nog net voor de volgende rapid. Gelukkig!! Want we hielden de boot beet en zagen niet waar we heen dreven en er waren overal rotsen. Die boot waar de andere huisgenoten inzaten, hadden gelukkig mijn peddel gevonden en uit het water gevist. Bij rapid 9 moesten we uit de boot en een stukje over de rotsen lopen,omdat die rapid te gevaarlijk was. Na rapid 10 zijn we even gestopt om even wat te eten. Tot die tijd vond ik het niet echt leuk, omdat ik het best eng vond. Ik kon er ook niet van genieten. Maar na onze lunch vond ik de rapids minder eng en werd het steeds leuker en spannender. Ik kon er toen ook van genieten. De omgeving was erg mooi! We zijn tot en met rapid 25 gegaan en toen werden we opgehaald en kregen we een uitgebreide lunch.

Daarna hebben ze ons weer terug gebracht. We waren met een soort open jeep waar de bovenkant dicht van was. Op de terugweg ben ik met een aantal op het dak van de auto gaan zitten en hebben we genoten van het mooie uitzicht! Ook kwamen we nog een olifant tegen. Hij was vlak bij de auto. We moesten heel erg stil zijn anders zou hij ons aanvallen....
Het was een erg leuke en spannende dag, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan! :D. Die avond was ik echt gesloopt en ben ik vroeg naar bed gegaan. Het was weer een geslaagd weekend!

Elke ochtend ga ik nog steeds naar de Dambwa Christian Community School. De leerlingen leer ik langzamerhand nu ook wat beter kennen. Ik ken nog niet alle namen. Sommige kinderen hebben zulke lastige namen zoals Namuyamba, Mwendabay etc. Maar er zijn gelukkig ook kinderen met namen zoals Patrica, Andrew en Natasha. Zoals ik al eerder schreef zitten grade 5 (+/- 11 jaar) en grade 6 (+/- 12 jaar) bij elkaar in de klas. Ik doe grade 5 en de leraar doet grade 6. De kinderen hebben school van half 8 tot 1 uur. Ik word altijd rond 8 uur afgezet. Als ik er ben dan gaat de leraar met grade 6 ergens anders zitten. Dan kunnen we allebei les gegeven zonder elkaar te storen enz. Dat vind ik wel erg fijn. Ik kan hierdoor doen wat ik wil en ik heb dan niet het gevoel of er iemand op mij let. Ik merk dat de kinderen niet goed zijn met rekenen. Ze kennen de tafels niet goed. Ze hebben allemaal achterop hun schrift een tabel staan met de tafels.... Dat gebruiken ze continu, dus daardoor kennen ze de tafels niet uit hun hoofd. Dit maakt het een stuk lastiger voor hen. Ik ben hiermee aan de slag gegaan, maar het is moeilijk om deze sommen uit te leggen in een andere taal. Ik vind het ook lastig om het uit te leggen, omdat ik gewend ben om de sommen zo te doen en het lastig vind uit te leggen waarom ik het zo doe --> het is gewoon zo! Haha. Ik probeer de leerlingen ook uit te leggen en te leren dat als ze een oefening niet goed hebben gemaakt, ze net zo lang de som opnieuw moeten maken voordat ze naar de volgende oefening mogen gaan. Voorheen gingen ze gewoon naar de volgende oefening en de sommen worden dan steeds lastiger. En zolang ze de basis niet kennen en/of begrijpen wordt het steeds moeilijker voor hen. Maar het duurde ook even voordat ik dit goed had uitgelegd, zodat de leerlingen het begrepen. Ik heb nu ook in een schrift alle namen opgeschreven en aangevinkt welke opdrachten ze hebben afgerond. Ik laat dan ook aan hen zien dat als ze hier nog geen vinkje hebben staan, dat ze niet naar de volgende oefening mogen. Maar er zijn ook weer paar leerlingen die nu dus erg voor lopen en al bij het volgende hoofdstuk zijn. Het lopot dus erg uit elkaar. En nu lopen sommige kinderen dus een beetje achter, omdat we eigenlijk verder moeten gaan. Maar zolang zij het niet begrijpen, is dat lastig. Leraar zijn is echt niet gemakkelijk ;).

De leerlingen kennen het alfabet wel, maar vinden het moeilijk om woorden in alfabetische volgorde te zetten. Ik probeer hiervoor leuke spelletjes te bedenken om dit te oefenen. Het kost dus wel veel voorbereidingstijd. Maar volgens mij vinden de leerlingen het wel leuk. Ze werken ook best hard. Ik hoef niet vaak te waarschuwen dat ze moeten doorwerken. Als ze pauze hebben, dan moet ik ze bij wijze van soms naar buiten sleuren, want ze blijven gewoon doorwerken. En als ik ’s ochtends binnenkom dan komen er soms leerlingen gelijk hun schrift laten zien met nieuwe sommen, zodat ik het kan nakijken. Wel echt heel schattig :D. Nu ik meer mijn draai heb gevonden en mijn manier van werken vind ik het lesgeven wel steeds leuker worden. Maar helaas mam, een lerares wil ik echt niet worden haha!

Op Rianne dr site kunnen jullie nog meer leuke foto's zien (rianneplanken.waarbenjij.nu)

Liefs Nienke

Ps. Ik heb nog een aantal filmpjes geupload. Eentje hoorde eigenlijk nog bij het vorige verhaal, maar ik had toen geen tijd meer om dat te uploaden. Het zijn de kinderen van mijn vorige school (Malota School) tijdens gymles. Ze zijn aan het trommelen en aantal kinderen dansen erbij. Super leuk!

Er staat ook twee fimpjes op van het optreden van kinderen van mijn school.

En nog een filmpje van de kinderen op Malota die Muzungu bus zingen. Zoo leuk!

En er staat een filmpje op van kinderen die voetballen bij Family Support